Ben jij al donor?

Veel aandacht gaat in de werving van orgaandonoren uit naar de medisch technische mogelijkheden en de emotionele behoeften van de ontvanger. Ben jij al donor? Met die vraag wordt gedaan alsof het volstrekt normaal is om je organen af te staan en dat als je dat niet doet, je eigenlijk niet sociaal bent. Met de eenzijdige campagnes van de overheid wordt de druk om ‘ja’ te zeggen steeds groter, vooral op vrouwen en jongeren, zo blijkt uit onderzoek.

Maar hoe staat het met de donor?

Mensen die bij leven een nier doneren, zullen zich daar goed over hebben geïnformeerd. Anders is dat als het om hersendood gaat. Dan zou donatie, zo lijkt de algemeen geldende regel, vanzelfsprekend moeten zijn. Hersendood is immers dood. Het probleem is echter dat daar ook in medische kringen nogal verschil van mening over bestaat. Wat doet orgaanuitname met de donor? Wat doet orgaandonatie met naasten? Om een bewuste en weloverwogen beslissing te kunnen nemen voor je je al of niet wilt registreren zouden we de belangen van donoren wel degelijk in ogenschouw moeten nemen. We zouden een visie moeten hebben op wat sterven voor ons betekent, want wie zijn organen doneert, sterft op de operatietafel aan de gevolgen van de uitname. Welke immateriële consequenties heeft dat? Wat weten we over wie wij ten diepste zijn? Wat hebben wij nodig wanneer wij sterven?

Eigen visie ontwikkelen

Deze vragen komen allemaal aan de orde in Een andere kijk op orgaandonatie. Verkenningen van het stervensproces. Met behulp van een praktisch instrument wordt je uitgenodigd te reflecteren op  wensen rondom jouw levenseinde en eventuele orgaandonatie. Je ontwikkelt je eigen visie zodat als je ‘ja’ zegt of ’nee’, je daar volledig achter staat. Iedere keuze verdient het volste respect en is niet vanzelfsprekend. Orgaandonatie is een complex thema en verdient een doordacht en doorvoeld besluit.

Een andere kijk op orgaandonatie biedt een breder perspectief opdat een ieder vrij van maatschappelijke druk of druk vanuit de persoonlijke omgeving een keuze kan maken.

Op 7 oktober, in de week vóór de jaarlijkse donorweek van de Nederlandse Transplantatie Stichting verschijnt Een andere kijk op orgaandonatie.

 

Lees ook: Over het meisje dat niet wilde sterven en De prins die niet stierf

Ineke Visser (Koedam) werkte in hospices als vrijwilliger, coördinator, trainer en onderzoeker voor Peter Fenwick (UK) naar end-of-life-experiences. Zij is initiatiefnemer en voorzitter van het Landelijk Expertisecentrum Sterven en auteur van diverse boeken waar onder ‘In het licht van sterven, ervaringen op de grens van leven en dood’. Het is haar missie om bij te dragen aan verruiming van ons collectieve bewustzijn over sterven.